Zdecydowanie wolę pomagać niż o tym mówić. To właśnie działanie daje mi energię, siłę i poczucie sensu.
Pamiętam jak kiedyś przyjaciółka Darii Trafankowskiej wywróżyła mi z gwiazd, że będę aktywnie pomagać innym i że to będzie ważna część mojego życia. Wtedy mocno się zdziwiłam, nie bardzo wiedziałam, będąc na tamtym etapie życia jak ma do tego dojść.
W miarę wzrostu mojej popularności coraz więcej organizacji, w tym różnych fundacji, prosiło mnie o wsparcie. Poczułam, że będąc rozpoznawalna mogę zdziałać wiele dobrego i zainspirować innych. Za serce chwyciła mnie od razu Drużyna Szpiku. I tak się zaczęło, a potem poszło już lawinowo – psy, chore dzieci, fundacje wspierające rodzicielstwo bliskości, schroniska, których mam wiele pod opieką. Na mojej drodze bezustannie pojawiają się osoby, którym po prostu trzeba pomóc… No to pomagam, tak czuję, to już jest stały element mojej codzienności.
Czasami mam wrażenie, że głowa mi płonie, kiedy myślę co tu jeszcze zrobić, żeby zwrócić uwagę na jakiś problem. A tych tematów jest wiele. Dzięki pomaganiu spotykam na swojej drodze cudownych ludzi – wrażliwych, o wielkich sercach, troszczących się o środowisko.
Ci, którzy doświadczają bólu, tragedii inaczej patrzą na świat. Wiele się od nich uczę. Dzięki Nim jestem lepszym człowiekiem.
Kasia Bujakiewicz – aktorka filmowa i teatralna, mama Oli
